Lyric of A Tate

ဒဏ္ဏာရီပုံပြင်ဆို သိပ်ကောင်းမှာပဲ...

​

နှလုံသားထဲက အမှတ်တရ အရာရာဆိတ်သုန်းခဲ့...

​

ဖြေနိုင်စရာရယ် လမ်း လည်းမတွေ့တယ် တမ်းအနေလည်း

​

မထူးခြားတော့ပြီပဲ..

​

​

​

လိုချင်တာ ဟိုးတုန်းက နေ့ရက်တွေပဲ...

​

ဆုံးရှုံးမှုအတွက် နှလုံးသား ပူလောင်ကြေကွဲခဲ့..

​

ကံကြမ္မာဆိုတာ သိပ်.. ရက်စက်တယ် တမ်းကနေလည်း

​

မထူးခြားတော့ပြီပဲ...

​

ဒါအိပ်မက် လေးလားလေ ငါလေတစ်ယောက်တည်းရူးသွပ်ခဲ့

​

ပြန်လည်ရှာဖွေ မရတော့တဲ့ အခြေအနေတွေကို သိရက်နဲ့

​

ငါစိတ်တွေလည်း အတိတ်ရဲ့အနောက်ကို ပြေးလိုက်မိနေတယ်...

​

​

လေပြေလို ဖမ်းဆုပ်လို့ မရတဲ့ အဖြစ်...

​

ဝေးလွင့်ပြီးတဲ့နောက် ပြန်မဆုံနိုင်ခြင်းပဲ....

​

ဘာတွေကိုလေ တမ်းတရမလဲ ဆို့နင့်နေဆဲ

​

အတိတ်စာအဖြစ်တွေထဲ

​

အို အတိတ်တွေ...